استرس گرمایی و تغذیه طیور در هوای گرم
- ژوئن 7, 2023
- 11:14 ب.ظ
با افزایش دما در فصول گرم، طیور با چالش های متعددی مواجه می شوند که می تواند بر سلامت، رفاه و بهره وری آنها تأثیر بگذارد. دمای بالا می تواند منجر به استرس گرمایی، کاهش مصرف خوراک، کاهش جذب مواد مغذی و افت عملکرد سیستم ایمنی در طیور شود. مدیریت موثر خوراک در چنین مواقعی برای به حداقل رساندن تأثیر منفی تنش گرمایی و تضمین رشد و عملکرد مطلوب طیور بسیار مهم است. با استراتژی های مدیریتی مناسب، می توان اثرات نامطلوب هوای گرم بر تولید جوجه های گوشتی را کاهش داد.
هدف این مقاله جامع ارائه بینشی در مورد مدیریت پرورش جوجه های گوشتی در هوای گرم با تمرکز بر استراتژی های مدیریت خوراک است.
طیور و استرس گرمایی:
استرس گرمایی یک پاسخ فیزیولوژیکی به ترکیب دمای بالای محیط و رطوبت نسبی هوا است و زمانی اتفاق می‌افتد که طیور یک دوره طولانی از دمای بالای محیط همراه با رطوبت که از قابلیت‌های تنظیم حرارت آنها فراتر می‌رود را تجربه کنند. هنگامی که دمای بالا با رطوبت بالا همراه شود، ترکیب این دو می تواند تبدیل به بحران شود. بنابراین، نیاز به ارزیابی مجدد مدیریت طیور و تجهیزات مورد استفاده در هوای گرم وجود دارد تا استرس گرمایی به حداقل برسد. استرس گرمایی منجر به تغییرات فیزیولوژیکی و متابولیکی مختلفی می شود که در نتیجه باعث کاهش مصرف خوراک، اختلال در استفاده از مواد مغذی، کاهش سرعت رشد و کاهش تولید تخم مرغ و در نتیجه کاهش سود تولیدکننده خواهد شد. درک اثرات استرس گرمایی برای تدوین استراتژی های مدیریت تغذیه و پرورش طیور ضروری است.
مفهوم استرس گرمایی را می توان به استرس گرمایی حاد و استرس گرمایی مزمن تقسیم کرد. استرس گرمایی حاد به قرار گرفتن پرنده در معرض دمای بسیار بالا برای مدت کوتاهی اطلاق می شود. استرس گرمایی مزمن به قرار گرفتن پرنده در معرض دمای بالا برای چند هفته اشاره دارد.
قرار گرفتن در معرض دمای محیطی بالاتر از 30 درجه سانتی گراد باعث کاهش مصرف خوراک، وزن بدن، وزن لاشه، پروتئین لاشه و محتوای کالری ماهیچه ها و افزایش میزان مرگ و میر در جوجه های گوشتی می شود. استرس گرمایی بر سلول های روده تأثیر می گذارد، نفوذپذیری روده را افزایش می دهد و هضم و جذب مواد مغذی را به شدت کاهش می دهد.
در طول ماه‌های تابستان، زمانی که دمای روزانه به طور مرتب تا بالای 38 درجه می‌رسد، دفع گرمای بدن پرندگان به محیط اطراف بسیار مهم است. طیور عرق نمی‌کنند و بنابراین باید گرما را به روش‌های دیگر دفع کنند تا دمای بدن خود را در محدوده 40 درجه سانتیگراد حفظ کنند. اما طیور چگونه گرمای اضافی را دفع می کنند را در ادامه خواهیم خواند.
واکنش پرندگان به افزایش دما چگونه است؟
پرندگان سعی می کنند با تغییر رفتار طبیعی خود تعادل گرمایی خود را با محیط اطراف خود دوباره برقرار کنند. بنابراین ممکن است:
- سعی کنند از پرندگان دیگر فاصله بگیرند.
- روی سطوح خنک‌تر، مانند دیواره‌های بلوک یا جلوی جریان‌های هوا قرار می گیرند.
- بال‌های خود را از بدن‌شان فاصله دهند تا عایق کمتر شود و مناطقی از پوست که پر ندارند در معرض هوا قرار بگیرد.
- برای کاهش گرمای تولید شده در اثر فعالیت، استراحت می کنند.
- مصرف خوراک را کاهش دهند.
- مصرف آب را افزایش دهند.
- انحراف خون از اندام های داخلی به پوست که باعث تیره شدن رنگ پوست می شود.
- نفس نفس زدن سریع را شروع کنند.
نفس نفس زدن در طیور
نفس نفس زدن به تنفس سریع و با دهان باز اطلاق می شود که توسط پرندگان انجام می شود. نفس نفس زدن یک واکنش فیزیولوژیکی رایج در پرندگان است، به ویژه در دمای بالا یا زمانی که تحت استرس هستند.
طیور در مقایسه با پستانداران، توانایی محدودی در تنظیم دمای بدن خود دارند. آنها غدد عرق ندارند و روش اصلی خنک شدن آنها از طریق تبخیر از سیستم تنفسی آنهاست.
هنگامی که پرندگان نفس نفس می زنند، منقار خود را باز می کنند و به سرعت نفس می کشند و جریان هوا را روی سطوح تنفسی خود افزایش می دهند. این افزایش جریان هوا باعث تبخیر رطوبت از مجاری تنفسی می شود و به خنک شدن دمای بدن آنها کمک می کند. نفس نفس زدن همچنین تبادل گرما و رطوبت از بدن آنها به محیط اطراف را تسهیل می کند.
نفس نفس زدن می تواند در شرایط آب و هوایی گرم، هنگام حمل و نقل یا در محیط های شلوغ با تهویه ضعیف دیده شود. نفس نفس زدنِ بیش از حد ممکن است نشان دهنده این باشد که پرندگان استرس گرمایی را تجربه می کنند در این حالت اقدامات مناسب برای کاهش این وضعیت باید انجام شود.
پرنده هنگام نفس نفس زدن ، دی اکسید کربن را بیش از حد “دفع” می کند. در نتیجه، مایعات بدن قلیایی‌تر می‌شوند و باعث می‌شوند کلیه‌ها مقادیر زیادی الکترولیت‌ها را دفع کنند.
با تغییر در pH بدن، مصرف خوراک به طور فزاینده ای کاهش می یابد و بر رشد، تولید و عملکرد کلی پرنده تأثیر منفی می گذارد. . ایجاد سایه، تهویه مناسب، دسترسی به آب تمیز و کاهش ازدحام می تواند به کاهش نفس نفس زدن و حفظ سلامتی طیور کمک کند.
نکاتی برای تغذیه طیور در هوای گرم:
در طول هوای گرم، نیاز پرندگان به مواد مغذی ممکن است به دلیل کاهش مصرف خوراک و تغییر متابولیسم تغییر کند. هر تکنیک مدیریتی که مصرف مواد مغذی را در طول استرس گرمایی افزایش دهد، افت راندمان تولید را به حداقل می رساند.
موارد زیر ملاحظات کلیدی برای تغذیه در هوای گرم هستند:
- انرژی: هوای گرم، مصرف خوراک را در طیور کاهش می دهد که این امر می تواند منجر به دریافت ناکافی مواد مغذی شود. به منظور جبران کاهش مصرف خوراک، چگالی انرژی جیره باید افزایش پیدا کند. منابع انرژی با قابلیت هضم بیشتر مانند روغن‌های گیاهی یا چربی‌ها به جای کربوهیدرات ها برای افزایش انرژی به جیره اضافه می شوند. چربی ها حاوی انرژی بیشتری هستند و قابلیت هضم بیشتری هم دارند، بنابراین حرارت کمتری در طول تغذیه تولید می کنند.
- پروتئین: سطح پروتئین کافی باید برای حمایت از عملکردهای ضروری بدن و به حداقل رساندن تجزیه عضلات حفظ شود. اطمینان حاصل کنید که منابع پروتئینی با کیفیت بالا و به راحتی قابل هضم هستند و سطح اسیدهای آمینه ضروری را افزایش دهید. استفاده از منابع پروتئینی با کیفیت بسیار مهم است. قابلیت هضم اسید آمینه باید افزایش یابد. اسیدهای آمینه باید متعادل باشند تا مصرف پروتئین اضافی به حداقل برسد.
- ویتامین ها و مواد معدنی: ویتامین ها و مواد معدنی نقش مهمی در حمایت از سیستم ایمنی و کاهش استرس اکسیداتیو دارند. برای مقابله با کمبودهای ناشی از استرس گرمایی، سطح ویتامین‌های C، E و B کمپلکس و همچنین مواد معدنی مانند سلنیوم و روی را در خوراک باید افزایش یابد. ویتامین‌های E، D، A، C و نیاسین تاثیر مثبتی بر واکنش پرنده به شرایط گرم دارند. به عنوان یک قاعده کلی، زمانی که دما بین 21 تا 28 درجه سانتی گراد است، این ویتامین ها را می توان 25درصد به ازای هر 1 درجه سانتی گراد افزایش داد. هنگامی که دما از 28 درجه سانتیگراد بالاتر رفت، ویتامین ها باید 2.5درصد به ازای هر 1 درجه سانتیگراد افزایش یابد.
کیفیت خوراک و نحوه نگهداری:
اطمینان حاصل کنید که خوراک دارای کیفیت بالا و عاری از کپک یا سمومی است که می تواند سلامت پرندگانِ تحت استرس گرمایی را بیشتر به خطر بیندازد. شرایط نگهداری خوراک را برای جلوگیری از فساد و به حداقل رساندن تخریب مواد مغذی کنترل کنید. خوراک طیور باید در مکانی خشک و خنک نگهداری شوند. قرار گرفتن در معرض دما و رطوبت بالا می تواند منجر به رشد کپک، قارچ و آلودگی باکتریایی شود که می تواند بر سلامت طیور تأثیر منفی بگذارد.
برنامه زمانی تغذیه طیور:
غذا دادن به پرندگان در خنک ترین ساعات روز یک استراتژی مفید برای استفاده در هوای گرم است. اگر پرندگان در ساعات خنک روز تغذیه شوند مصرف خوراک بیشتر می شود. برای تشویق مصرف در دوره های خنک تر روز، می توان جیره روزانه را به چند وعده غذایی کوچکتر تقسیم کرد.
همچنین اگر تغذیه به ساعات خنک‌تر روز محدود شود، باید دقت کرد که مصرف خوراک کاهش نیابد. پرندگان نباید برای مدت طولانی بدون غذا بمانند زیرا این امر بر رشد تأثیر می گذارد و ممکن است باعث افزایش درگیری پرندگان با یکدیگر هنگام تغذیه شود.
افزودنی‌های خوراک:
برخی از افزودنی‌های خوراک مانند آنزیم ها، اسیدهای آلی و پرو بیوتیک‌ها می‌توانند جذب مواد مغذی را افزایش دهند، سلامت روده را بهبود بخشند و اثرات منفی استرس گرمایی را کاهش دهند. برای تعیین مواد افزودنی مناسب و میزان گنجاندن آنها بهتر است که با یک متخصص مشورت کرد.
تعادل الکترولیت:
در طول دوره های استرس گرمایی، ممکن است استفاده از مکمل الکترولیت لازم باشد. مکمل های الکترولیت حاوی سطوح متعادل سدیم، پتاسیم و سایر الکترولیت های ضروری هستند و می توانند به بازگرداندن تعادل الکترولیت ها و حمایت از هیدراتاسیون کمک کنند. حفظ تعادل الکترولیت در جیره طیور برای هیدراتاسیون مناسب و تنظیم حرارت بسیار مهم است. الکترولیت هایی مانند سدیم، پتاسیم و کلرید نقش حیاتی در تنظیم تعادل مایعات و حمایت از عملکرد سلولی دارند. استرس گرمایی باعث از دست رفتن چندین ماده معدنی از جمله پتاسیم، سدیم، فسفر، منیزیم و روی می شود.مکمل الکترولیت می تواند به جبران مواد معدنی از دست رفته از طریق افزایش مصرف آب در هوای گرم کمک کند.
افزودن بی کربنات سدیم (جوش شیرین) (برای تأمین تقریباً 50 درصد سدیم جیره) تأثیر استرس گرمایی را در جوجه های گوشتی کاهش می دهد. علاوه بر این، تغذیه با جیره های حاوی تعادل الکترولیت غذایی می تواند به کاهش مرگ و میر ناشی از استرس گرمایی کمک کند.
انتخاب ضد کوکسیدال مناسب:
در هوای گرم، انتخاب ضد کوکسیدیال باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. از آنهایی که می توانند تولید گرمای بدن را افزایش دهند باید اجتناب شود
در دسترس بودن آب:
در طول استرس گرمایی، پرندگان مصرف آب مصرفی خود را 2 تا 4 برابر میزان طبیعی افزایش می دهند.مدیریت صحیح آب آشامیدنی برای مقابله با استرس گرمایی در طیور حیاتی است. پرندگان باید همیشه به منابع کافی آب آشامیدنی تمیز، خنک و شیرین دسترسی داشته باشند. برای جلوگیری از ازدحام بیش از حد، تعداد آبخوری ها را افزایش دهید و برای کاهش دمای آب، مه پاش را در نزدیکی آبخوری ها در نظر بگیرید. به طور منظم کیفیت و دمای آب را کنترل کنید و اطمینان حاصل کنید که از آلاینده ها پاک می شود.
مدیریت شرایط محیطی و تهویه در هوای گرم:
در طول تابستان که دما و رطوبت بالاست، استفاده از تهویه مناسب در مرغداری برای اطمینان از حذف گرما و بهره وری مداوم گله حیاتی است. سیستم های تهویه مرغداری دارای اجزای مختلفی هستند. به طور مثال شامل فن ها، نازل های مه پاش، پدهای خنک کننده تبخیری، تایمرها، کنترل کننده های فشار ساکن و ترموستات ها هستند که باید پیش از فصل گرما به دقت مورد بررسی قرار گرفته و آماده شوند. اکثر سیستم های تهویه می توانند یک محیط داخلی مناسب را در صورت مدیریت صحیح فراهم کنند. اگر طراحی و مدیریت سیستم تهویه نتواند نیازهای تهویه گله در سالن را برآورده کند، هوای کهنه ، آلوده و گرم می تواند در مرغداری جمع شود. هوای کهنه و آلاینده ها، از جمله آمونیاک، دی اکسید کربن، مونوکسید کربن و گرد و غبار، می توانند استرس ایجاد کنند و منجر به عملکرد ضعیف شوند. برای کاهش مشکلات هوای آلوده و گرم، دمای هوا، سرعت هوا و رطوبت نسبی باید با مدیریت دقیق سیستم تهویه کنترل شود. تهویه مناسب به دفع گرما و حفظ محیطی راحت برای پرندگان کمک می کند.
هوای گرم چالش های قابل توجهی برای تولید طیور ایجاد می کند، اما با استراتژی های مدیریت مناسب خوراک، می توان اثرات منفی تنش گرمایی را به حداقل رساند. تنظیم سطح مواد مغذی، حفظ کیفیت خوراک، بهینه سازی ارائه خوراک، و مدیریت محیط مرغداری، همه فاکتورهایی هستند که باید در نظر گرفته شوند. با اجرای این استراتژی ها، مرغداران می توانند به اطمینان از رفاه و بهره وری پرندگان خود در دوره های هوای گرم کمک کنند.