آنزیم در خوراک طیور
- مارس 8, 2023
- 1:24 ق.ظ
امروزه افزایش مداوم هزینه‌ی مواد غذایی، مانعی برای بسیاری از پرورش دهندگان طیور محسوب می شود. بیماری ها، تغییرات آب و هوایی، تنش های ژئوپلیتیکی و چالش های زنجیره تامین، همچنان بر قیمت مواد غذایی تاثیر می گذارند. بسیاری از پرورش دهندگان طیور به دنبال راه هایی برای کاهش هزینه ها در تولید خوراک طیور هستند. در نتیجه، از آنزیم‌های برونزا برای بهبود قابلیت هضم مواد مغذی و کاهش اثرات مالی افزایش هزینه‌ها و جلوگیری از راندمان ضعیف خوراک استفاده می کنند.
در این مقاله ابتدا به این می پردازیم که آنزیم چیست و چه انواعی دارد؟ و سپس می خوانیم چرا باید حتما از آنزیم در خوراک طیور استفاده کرد.
آنزیم چیست؟
آنزیم‌ها پروتئین‌هایی هستند که واکنش‌های بیوشیمیایی را کاتالیز می‌کنند و وقتی به جیره طیور اضافه می‌شوند، می‌توانند کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌های پیچیده را به شکل‌های ساده‌تری تجزیه کنند که راحت‌تر توسط حیوان جذب شود. این قابلیت باعث بهبود هضم و جذب مواد مغذی از خوراک می شود.
آنزیم های گوارشی به دو دسته درون‌زا و برونزا طبقه بندی می شوند.آنزیم های درون‌زا توسط حیوان تولید می شوند و آنزیم های برونزا به صورت جداگانه تولید و به خوراک اضافه می شوند. اگرچه اولین آنزیم برون زا در سال 1969 سنتز شد، اما کمتر از 30 سال است که از آنزیم ها در تغذیه حیوانات استفاده می شود.
انتخاب صحیح آنزیم:
استفاده از آنزیم و متعاقباً کاهش نیاز به مواد غذایی، مستقیماً منجر به صرفه جویی در هزینه می شود. با این وجود، اگر این کاهش کنترل نشود، می تواند بر راندمان خوراک تأثیر منفی بگذارد. بنابراین آنزیم ها را باید با دقت انتخاب و استفاده کرد.
هیچ ماده غذایی به صورت 100 درصد در دستگاه گوارش طیور هضم نمی شود. اگرچه سیستم هضم و تجزیه مواد غذایی به اجزای اصلی آن، به طرز حیرت انگیزی کارآمد است ، اما گاهی اوقات سیستم های طبیعی به کمی “تقویت” نیاز دارند. برای انتخاب صحیح آنزیم، باید مفهوم بستر را درک کرد ، زیرا یکی از مهمترین عوامل برای استفاده موفقیت آمیز از آنزیم در برنامه تغذیه ای، توجه به بستر است. “بستر” بخشی از خوراک است که آنزیم برای آزاد کردن مواد مغذی متصل به آن، تجزیه می شود. در واقع ماده‌ای است که آنزیم بر آن اثر می‌کند و تحت تاثیر آنزیم‌ها، بستر تغییر می‌کند و به یک یا تعدادی ماده تبدیل می‌شود.
آنزیم و بستر را می توان به مفهوم “قفل و کلید” تشبیه کرد. ، در این تشبیه بستر، قفل و آنزیم، کلید است. اگر قفل وجود نداشته باشد، خرید کلید کاملاً بی معنی است! بنابراین ، در ابتدا باید تعیین کرد که چه بسترهایی (یعنی مواد تشکیل دهنده ای) در جیره غذایی وجود دارد تا بتوان به بهترین وجه آنزیم را برای نتایج بهینه انتخاب کرد. برای بهترین استفاده از آنزیم در خوراک طیور ، بسترِ کافی باید در خوراک در دسترس باشد ، افزایش غلظت بستر باعث افزایش میزان واکنش کاتالیز شده آنزیم می شود. نکته قابل توجه دیگر این موضوع است که پرنده باید بتواند از محصول عمل آنزیم استفاده کند و آنزیم در حین و بعد از پردازش خوراک باید پایدار باشد.
توصیه می کنیم برای خواندن اطلاعات بیشتر در رابطه با تغذیه طیور، مقاله همه چیز درباره تغذیه طیور را مطالعه نمایید.
طبقه بندی انزیم ها
سه گروه آنزیم (فیتاز ، کربوهیدراز و پروتئاز) به طور معمول برای استفاده در خوراک طیور در نظر گرفته می شوند:
فیتاز(Phytase):
فیتازها آنزیم هایی هستند که آزادسازی فسفر و مواد معدنی کمیاب را از فیتات گیاهی موجود در خوراک طیور افزایش می دهند. محصولات فیتاز برای اولین بار در اوایل دهه 1990 معرفی شدند. بیشتر تولید کنندگان فیتاز را می شناسند و به طور معمول از آن در جیره های طیور استفاده می کنند. فیتاز قابلیت هضم فسفر ، اسیدهای آمینه ، چربی ، کربوهیدرات و مواد معدنی را بهبود می بخشد و باعث کاهش دفع مواد معدنی می شود. مکمل فیتاز باعث می شود فسفر در دسترس باشد و منجر به کاهش هزینه در فرمولاسیون جیره غذایی، بدون تأثیر منفی بر عملکرد طیور شود. علاوه بر همه این موارد ، فیتاز، مواد دفعی آلاینده را کاهش می دهد و پرورش طیور را به یک فعالیت زیست محیطی تبدیل می کند.
کربوهیدرازها(Carbohydrase): ( مانند زایلانازها، گلوکونازها و آمیلاز )
کربوهیدرازها پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای(NSP) را تجزیه می کنند و به طیور اجازه می دهند انرژی و مواد مغذی بیشتری را از جیره غذایی خود دریافت کنند. آنزیم های کلیدی گروه کربوهیدراز، آمیلاز (Amylase) و زایلاناز(Xylanases) هستند و برای بهبود قابلیت هضم کربوهیدرات ها در مواد غذایی استفاده می شوند. بهبود قابلیت هضم، باعث افزایش در دسترس بودن انرژی در روده کوچک می شود تا به رشد و سایر فرآیندهای تولیدی کمک کند.
آمیلاز یک آنزیم هضم کننده نشاسته است که به هضم بیشتر نشاسته موجود در ذرت (ماده اصلی در جیره غذایی طیور) کمک می کند. آمیلاز قابلیت هضم نشاسته را افزایش می دهد ، بنابراین انرژی در دسترس بیشتری را فراهم می کند. زایلاناز نیز انرژی را از قسمت فیبر غلات و فرآورده های غلات آزاد می کند.مقادیر بالاتری از انرژی متابولیزه را فراهم می کند ، وزن را افزایش می دهد و باعث کاهش ضریب تبدیل خوراک می شود.
پروتئازها(Protease):
پروتئاز آنزیم هضم کننده پروتئین است که قابلیت هضم پروتئین خام ، پپتیدها و اسیدهای آمینه را افزایش می دهد. پروتئازها همچنین در آزاد کردن پروتئین مواد ضدتغذیه ای موجود در خوراک هایی مانند کنجاله سویا مؤثر هستند. عملکرد پروتئازها پروتئین ها را در دسترس تر می کند. پروتئازها به طور طبیعی در دستگاه گوارش حیوانات تولید شده و وجود دارند. بنابراین، پروتئازهای برونزای اضافه شده به خوراک طیور، باید نقش متنوع تری نسبت به درون زا ها ایفا کنند. آنها باید فعالیت آنزیم های درون‌زای طبیعی را با مقاومت در برابر عوامل ضد تغذیه ای و پتانسیل هیدرولیز بیشتر پروتئین های خوراک تکمیل کنند. استفاده از آنزیم پروتئاز فرصتی را برای متخصصان تغذیه حیوانات فراهم می کند تا سطح پروتئین خام جیره را کنترل و کاهش دهند.
از آنجا که انرژی گرانترین بخش در جیره غذایی طیور است، افزودن آنزیم های آمیلاز، زایلاناز و پروتئاز به جیره طیور ، این امکان را برای تولید کنندگان فراهم می کند تا هزینه های خوراک را کاهش دهند. به طور معمول ، مکمل آنزیم حدود 1.5 دلار برای هر تن خوراک هزینه دارد، اما با اضافه کردن آنزیم، هزینه های خوراک می تواند تا 2.5 دلار در هر تن کاهش یابد.
فواید آنزیم:
از آنجایی که آنزیم ها قابلیت هضم مواد غذایی گیاهی را بهبود می بخشند، فواید اقتصادی زیادی برای پرورش طیور ایجاد می کنند. آنزیم‌ها به پرورش دهندگان اجازه می دهند تا نرخ تبدیل خوراک و یکنواختی گلهها را بهبود بخشند.
مکمل آنزیمی در خوراک طیور علاوه بر بهبود قابلیت هضم مواد مغذی، می تواند کارایی خوراک را نیز افزایش دهد. وقتی آنزیم‌های برونزا به جیره‌های طیور اضافه می‌شوند، پرندگان به غذای کمتری برای رشد نیاز دارند. این بدان معناست که تولیدکنندگان می‌توانند هزینه‌های خوراک خود را کاهش دهند و در عین حال به اهداف تولید دلخواه خود دست یابند.
آنزیم در جیره طیور باعث افزایش عملکرد رشد در جوجه های گوشتی می شود. مطالعات نشان داده که پرندگانی که در جیره غذایی آنها از آنزیم استفاده می‌شود، نسبت به پرندگانی که مکمل آنزیمی ندارند، سریع‌تر رشد کرده و وزن بیشتری پیدا می‌کنند. این امر به دلیل بهبود در دسترس بودن مواد مغذی، هضم بهتر مواد تشکیل دهنده خوراک و همچنین بهبود راندمان خوراک است. در نتیجه ، بهره وری تولید و سودآوری نیز افزایش می یابد.
آنزیم ها باعث کاهش ویسکوزیته ، افزایش عملکرد روده ، بهبود ظرفیت هضم مواد مغذی ، افزایش میزان کارکرد روده ، کاهش میزان آب در مدفوع و کیفیت بهتر بستر می شوند.
آنزیم های برونزا با هیدرولیزِ پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای(NSPها) ، استفاده از انرژی خوراک را افزایش می دهند ، اثرات منفی مواد غیرقابل هضم را کاهش می دهند و اکوسیستم میکروبی روده را بهبود می بخشند.
فواید استفاده از آنزیم ها در رژیم های طیور نه تنها شامل عملکرد پرندگان و تبدیل خوراک می شود بلکه مشکلات محیطی کمتری به دلیل کاهش تولید مواد دفعی و نیتروژن را هم به دنبال دارد.
در پایان باید اشاره کرد که گنجاندن محصولات آنزیمی در خوراک طیور، یک استراتژی تغذیه ای ضروری برای مقابله با مسائل کلیدی در تولید طیور است. زمانی که عرضه و قیمت اجزای اصلی تشکیل دهنده جیره طیور مانند ذرت، گندم و کنجاله سویا چالش برانگیز می شود، استفاده از مواد غذایی کم هزینه و کمتر متعارف مانند محصولات جانبی ضایعات، برای تولیدکنندگان جذاب تر می شود. مکمل آنزیمی می تواند به پرندگان در هضم، جذب و استفاده از انرژی و مواد مغذی، این مواد غذایی کمک کند. آنزیم ها جزء اصلی رژیم های غذایی در آینده خواهند بود. راه‌حل‌های تغذیه‌ای نوآورانه – از جمله فناوری‌های چند آنزیمی – می‌توانند به بهبود بهره‌وری و سودآوری تولید طیور کمک کنند و در عین حال مزایای زیست محیطی قابل‌توجهی را نیز ارائه کند.
سوالات متداول در رابطه با آنزیم ها:
آنزیم چیست؟
آنزیم‌ها پروتئین‌هایی هستند که واکنش‌های بیوشیمیایی را کاتالیز می‌کنند و وقتی به جیره طیور اضافه می‌شوند، می‌توانند کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌های پیچیده را به شکل‌های ساده‌تری تجزیه کنند که راحت‌تر توسط حیوان جذب شود
از چه آنزیم هایی در خوراک طیور استفاده می شود؟
سه گروه آنزیم (فیتاز ، کربوهیدراز(آمیلاز،زایلاناز) و پروتئاز) به طور معمول برای استفاده در خوراک طیور در نظر گرفته می شوند.
استفاده از آنزیم در خوراک طیور چه مزایایی دارد؟
- بهبود قابلیت هضم مواد مغذی
- کاهش هزینه های خوراک
- بهبود نرخ تبدیل خوراک و یکنواختی گلهها
- افزایش کارایی خوراک و عملکرد رشد
- بهبود در دسترس بودن مواد مغذی
- بهبود عملکرد روده
- بهبود اکوسیستم میکروبی روده
- کاهش تولید مواد دفعی و نیتروژن
- کاهش میزان آب در مدفوع و کیفیت بهتر بستر
بدون دیدگاه