مرغ آرین،لاین ایرانی
تا به حال چیزی راجع به مرغ لاین شنیده اید؟ آیا می‌دانستید تنها 6 کشور در دنیا، این تکنولوژی خاص را دارند که ایران هم یکی از آنهاست؟ در واقع مرغ لاین مجموعه‌ای از طیور با ژنتیک خالص هستند که تمام ویژگی‌هایی که یک مرغ باید داشته باشد تا بهترین عملکرد اقتصادی را داشته باشد را داراست. این ویژگی‌های ژنتیکی در فرایند تولید کمک می‌کنند تا مرغ، با ضریب تبدیل پایین و نیز کاهش پِرتی دان بهترین عملکرد را داشته باشد.
در این مقاله ابتدا تاریخچه نژاد آرین و اصولا مرغ لاین در ایران را بررسی خواهیم کرد و در انتها از ویژگی‌های این نژاد خواهیم گفت.
برای اطلاع از تاریخچه و خصوصیات سایر نژادها می‌توانید به لینک‌های زیر مراجعه کنید: نژاد راس، نژاد کاب، نژاد آربوراکرز.
تاریخچه مرغ لاین:
تاریخچه مرغ لاین در ایران، به سال‌های 55،56 برمی‌گردد که یک گله مرغ لاین نژاد آربوراکرز از آمریکا به کشور وارد و در مرغداری کدخدا در منطقه بویین زهرای قزوین مستقر شد اما سال‌های اولیه ورود این لاین مصادف شد با انقلاب و این خط به دلیل عدم آگاهی از اهمیت مرغ لاین از بین رفت و نتیجه‌اش هم این شد که مرغ‌های لاینی که هزارها دلار ارزش داشت را به‌عنوان خوراکی خوردند.
لاین آرین:
این موضوع که ما زمانی لاین داشتیم اما بر اثر بی‌مبالاتی از بین رفت در ذهن‌ها ماند بر اساس این تفکر چندین سال بعد، برای احیای مجدد خطوط لاین، مجتمع مرغ لاین در 1137 هکتار از اراضی بکر جنگلی شمال کشور(مازندران، جنوب بابل ) ساخته شد، زیرا اصولا مرغ لاین باید در مکانی نگهداری شود که کیلومترها دور از هر گونه آلودگی، مرغداری‌های دیگر، خطرات عفونتی و غیره باشد.
ساخت این مجتمع هفت سال طول کشید و در سال 1372 یک گله یازده هزار قطعه ای مرغ لاین، این بار از نژاد هایبرو هلندی(Hybro) وارد ایران شد و به نام آرین نامگذاری شد و تا امروز مرغ های لاین، اجداد و مادر گوشتی آرین در این مرکز نگهداری و تامین می‌شوند.
سهم بازار:
در اواخر دهه ۷۰ شمسی، ۸۵ درصد از جوجه اجداد موردنیاز کشور از طریق مجتمع مرغ لاین آرین تأمین می‌شد اما در دهه ۸۰ شمسی سهم مرغ آرین از ۸۵ درصد به کمتر از ۲درصد رسید.
علت اینکه در سال‌های گذشته نژاد آرین، بازار خود را در کشور ازدست‌داده، در جا زدن دانش مرغ لاین و عدم اصلاح ژنتیکی این نژاد در ایران، نسبت به سایر کشورها بوده است. یعنی درحالی‌که محققان کشورهای دیگر، روزبه‌روز نژادهای خود را اصلاح و روزآمد کردند اما مرغ آرین ایران در جا زده و خصوصیات ژنتیکی خود را در طول سالیان گذشته ارتقا نداده و از سایر سویه‌های پرورشی دیگر عقب‌افتاده است.
در حال حاضر عملکرد نژاد آرین، ازنظر تبدیل دان به گوشت و دیگر شاخص‌های تولید، اختلاف معنی‌داری با نژادهای رقیب خارجی(مانند کاب،راس،آپلاس) دارد و تا زمانی که اقدامات اصلاحی برای رقابت با نژادهای خارجی ایجاد نشود، هدایت پرورش‌دهندگان، برای استفاده از این نژاد، هرز دادن سرمایه است.
ویژگی‌های مرغ آرین:
1) در مقایسه با نژادهای راس، کاب، آربوراکرز و هوبارد از راندمان کمتری برخوردار است و دیرتر به وزن می‌رسد.
2) نباید انتظار ضریب تبدیل پایین از این نژاد داشت،ضریب تبدیل نسبتاً بالاتری دارد.
3) علاوه بر ضریب تبدیل نامناسب، کیفیت لاشه نژاد آرین نیز نسبت به رقبای خارجی پایین‌تر است.
4) میزان کمتری دان مصرف می‌کند اما به همان نسبت نیز وزن کمتری می‌گیرد.
5) بهترین سن کشتار برای این نژاد زیر 40 روزگی است، به‌طور ژنتیکی پس از 40 روزگی ضریب تبدیل غذایی آن افزایش می‌یابد. درواقع نژاد آرین جوجه‌کبابی محسوب می‌شود نه جوجه گوشتی و اساساً برای کشتار در سن پایین پرورش داده‌شده است.
6) مرغ آرین 20درصد کمتر از رقبای خارجی خود، در دوره پرورش وزن می‌گیرد و رشدش از سن 40 روزگی به بعد کند می‌شود.
7) عدم یکنواختی گله، در این نژاد نسبت به سایر نژادها بیشتر به چشم می‌خورد.
8) وزن متوسط نژاد آرین در سن 35 روزگی 1300 گرم، 42 روزگی 1800 گرم و در 56 روزگی نهایتاً 2.800 کیلوگرم وزن خواهد بود.
به‌طورکلی مرغ آرین، درصورتی‌که درست پرورش داده شود برای وزن‌های تا نهایت 2 کیلوگرم مناسب است(ضریب تبدیل حدود 2 است) اما از این وزن بالاتر ازلحاظ ژنتیکی توان رقابت با دیگر سویه‌های تجاری را ندارد و عملاً ضریب تبدیل مناسبی ندارد و به‌صرفه نمی‌باشد.
برای خرید کنسانتره مخصوص مرغ آرین می‌توانید روی این لینک، کنسانتره نژاد آرین کلیک کنید.
جدیدترین کاتالوگ پرورشی نژاد آرین را می‌توانید از این لینک دانلود نمایید.
بدون دیدگاه