لیزین

لیزین چه عملکردی دارد؟

لیزین معروف ترین و پرمصرف ترین اسید آمینه، در تغذیه طیور است. لیزین در جیره نویسی به عنوان اسید آمینه ی مبنا، برای تعیین نیازمندی طیور به پروتئین و اسیدهای آمینه ی دیگر به کار می رود. لیزین برای رشد، هضم بهینه و تغذیه متعادل در طیور، حیاتی است.

نیازهای تغذیه‌ای جوجه‌های گوشتی مدرن، به دلیل بهبود در انتخاب و اصلاح ژنتیکی، دستخوش تغییراتی شده است که منجر به بهینه شدن نرخ رشد، ضریب تبدیل خوراک (FCR) و عملکرد گوشت سینه شده است.پرندگان گوشتی دارای استعداد ژنتیکی برای رشد سریع عضلانی هستند و لیزین یکی از این اسیدهای آمینه است که برای افزایش رسوب پروتئین در بدن استفاده می شود. گوشت سینه در مقایسه با سایر اسیدهای آمینه دارای لیزین نسبتاً بالاتری (حدودا 7٪) است. به طور کلی نرخ تبدیل غذایی با افزایش غلظت لیزین کاهش می یابد، که این امر عامل خوبی برای پرورش دهنده جوجه های گوشتی است.

از لیزین به عنوان اسید آمینه مرجع استفاده می شود که تمام اسیدهای آمینه ضروری دیگر در الگوی اسید آمینه ایده آل با آن جیره بندی می شوند. بنابراین، برآورد نیاز دقیق لیزین برای حمایت از رشد بهینه جوجه های گوشتی تجاری با رشد سریع، بسیار مهم است. اگر در تعیین نیاز لیزین اشتباهاتی صورت گیرد، سایر اسیدهای آمینه ها نیز اشتباه تخمین زده می شوند.